جهانی سازی سیستم ربا برای کنترل حاکمیتها
پروتکل ششم: «ما حکومت را با دنیایی از متخصصان علم اقتصاد احاطه خواهیم کرد. به همین دلیل است که علم اقتصاد مهم ترین مـوضوع آمـوزشی است کـه تـوسط یهـودیـان تعلیــم داده مـی شود. کهکشانی از بانکـداران، صاحبان صنایـع و کارخانه دارهـا، کاپیتـالیست ها و خصوصاً میلیـونر ها ما را احاطه خواهند کرد، زیرا عملاً همه چیـز بـا توسل به ارقام تعیین خواهد شد.»
مسالۀ یافتن به جای ساختن-بانک برای تحقق ارقام :
هنری فورد فقید در این خصوص اینگونه مطرح میکند: «با کنترل و ادارۀ داد و ستد پول و مواد خوراکی وارد آوردن فشار کافی بر مصرف کنندگان نهایی ممکن بود، تا آن جا که «یافتن» معنا پیدا کند ؛ و طولی نکشید که مناسبات درونی تجارت آمریکا بکلّی واژگون شد. یهودیان در رأس نظام بانکی قرار گرفتند و رهبری عناصر محافظه کار و رادیکال «نهضت کارگری» را عهده دار شدند، و مهمتر از همه، ایدۀ یهودی در اذهان کارگران کاشته شد. کدام ایده؟ ایدۀ «یافتن» به جای «ساختن». اگر ایدۀ «یافتن» به تنهایی مطرح باشد، ایدۀ فاسد، ضّد اجتماعی و مخرّبی است ؛ ولی اگر در کنار «ساختن» و در درجۀ دوم قرار بگیرد، مشروع و سازنده خواهد بود. به محض این که این ایدۀ کاملاً یهودی «یافتن» به فرد یا طبقهای از جامعه تزریق شود – «یافتن آن چه به من تعلّق دارد». «یافتن، مادام که یافتن خوب و موجّه است.»، «اگر می توان با صداقت، اگر نه با حیله و نیرنگ به دست آور!»… که همه بیان خیانت آمیز هستند – شالودۀ اجتماع سست میشود و به تدریج فرو میریزد. چنین است که اسطوره و افسانۀ ثروت به جای واقعیتها مینشیند.» و بانک بارزترین اتفاق در این جابجایی است که هنری فورد مطرح نموده است.
خاندان مدیچی-بانک و استعمار با پول:
پس از دوران تجارت و جابهجایی پول بهوسیلۀ صرافها و اعطای وام بهصورت بهرهای توسط یهودیان، برای اولینبار برات و اعتبارات اسنادی در تاریخ غرب، خصوصاً کشور ایتالیا شکل گرفت و بهصورت رسمی، اولین بانک به سال ۱۳۹۷م، بانک مدیچی از فلورانس در ایتالیا تأسیس شد.
بدینترتیب، بانک و بانکداری، بهعنوان یک نقش تعیینکننده در جهان بروز یافت و مالکان و صاحبان اصلی آن، زرسالاران یهودی بودند؛ البته در دوران معاصر، نقش بانکها بسیار گستردهتر شده و از مخزن مالی خارج شده است. حال، حقیقت نقش بانک در عالم جدید چیست و این ساختار بانکی که مبنای ربوی نیز دارد، در پی چه اهدافی برای زرسالاری یهودی عمل میکند؟
با رجوع به منشأ تاریخی بانکداری، بهروشنی میتوان دریافت که چه عواملی به ایجاد سیستم متمرکز بانکداری در سراسر کرۀ زمین انجامیده است. ریشۀ بانکها و بانکداری را نخست باید در آنجا جستوجو کرد که در «اقتصاد پولی»، پول فقط وسیلۀ مبادله نیست و بهصورت موضوع مبادله نیز درمیآید و عدهای سعی میکنند با خود پول، بهعنوان موضوع مبادله، تجارت کنند. ریشۀ رباخواری را نیز باید در همینجا جستوجو کرد؛ رباخوار، تاجری است که موضوع تجارت او، پول است.
اهداف تأسیس بانک از منظر شهید سیدمحمدباقر صدر
در جهان، صرافان بهصورت نخستین بانکداران حرفهای درآمدند. برای دریافت چگونگی تشکیل بانکها و نظام بانکداری به شیوۀ امروز، لاجرم باید به تحلیل تاریخی امپریالیسم پرداخت و چگونگی پیدایش شیوۀ تولید سرمایهداری را در مراحل تکوین تاریخی آن جستوجو کرد. برای تفسیر و تشریح هرچه بیشتر رابطهای که فیمابین نظام سرمایهداری و بانک وجود دارد، به گفتاری از آیتالله شهید سیدمحمدباقر صدر مراجعه میکنیم که در مقالهای تحتعنوان «بانک در جامعۀ اسلامی» دربارۀ اهداف تأسیس بانک چاپ شده است:
هدف اول: در بهوجودآوردن سرمایهای که با قدرت سرمایهداری، مالکیت سرمایهدار را فارغ از هرگونه عمل و کوششی گسترش دهد. مالکیت سرمایهداری که بدون عمل (کار) گسترش مییابد، از کجا فراهم آمده؟ این مالکیت از راه جمعآوری مبلغهای کوچک فراهم آمده و از آنها سرمایه تشکیل شده است. سرمایه میتواند مولد باشد و برای صاحبان پولهای کوچک، سود ثابتی به نام بهره داشته باشد.
هدف دوم: در بهوجودآوردن مالکیتهای خصوصی بزرگ، تاجاییکه صاحبانش بتوانند زندگی اقتصادی را رهبری کرده و برای همه، خطمشی معیّن کنند و به راهی که میخواهند، بکشانند. زیرا، فراهمآوردن مبالغ هنگفت از پولهای پراکنده، همانگونه که ازنظر تولیدی، نیروی جدیدی برای سرمایه پدید میآورد، همانطور برای کسانی که بهکار جمعآوری پولها دست زدهاند. یعنی صاحبان بانکها که همۀ این مبالغ، در صندوق آنها ریخته میشود، قدرت بزرگی بهدست میآورند. این قدرت، باعث میشود سرمایهداری در دست آنها جهش بزرگی به خود داده و مالکیتهای خصوصی بزرگی تشکیل شود.
هدف سوم: برای مسلطکردن نظام سرمایهداری، باید با وسایلی خود را حفظ کند که بتواند با هرگونه خطری که از ناحیۀ سودهای درخواستیاش بهعنوان بهرۀ وامها مواجه است، مقابله کند. زیرا بانک، وقتی سپردهها را از صاحبانش دریافت کرد و بهرهای برای آنها درحدیکه صاحبان اموال را به سپردن مالشان قانع کرده باشد، قرار داد، بلافاصله خود بانک، مبالغ جمعشده را با بهرهای بیشتر وام میدهد و بدینترتیب، برای سرمایهداری، سودی ثابت، دور از کار و فارغ از هرگونه خطری تأمین میشود.
در جهان سکولار غربی که هیچ ارزشی وجود ندارد، حاکمیتها نیز فقط در پی تطمیع بیشتر هستند و اصالت قدرت خود را در تأمین منافع «اقلیت الیگارشی سرمایه سالار» مییابند، گویی این روش در سالیان دراز ثابت شده است که هرکس برای منافع این الیگارشی ها تلاش کند به انتفاع میرسد و در تطور سالیان دراز این رویه به ارزش تبدیل شده است، شایان توجه است که ارزش، پول است و سرمایهدار و آن حاکمی قدرت دارد که سرمایه بیشتر داشته یا در ارتباط بیشتر با زرسالاران یا حاکمان واقعیِ جهان باشد و برای آنها تامین منافع کند{در اکنون تاریخ به وضوح این ارزش تولید شده قابل مشاهده است؛ در تلاش همه جانبه(از اسلحه، تا سیستم دفاعی و موشک) برای تامین کردن منافع اسرائیل توسط آمریکا و کشورهای اروپایی، شاهد مثال خوبی برای این تطور تاریخی است. گوئی آمریکا و کشورهای غربی آنقدر بدهکار صهیونیستها و یهودیان الیگارش هستند که به این زودی ها تسویه نمیشود و با تامین منافع کردن برای اسرائیل به نوعی ادای دین تلقی میشود و حتی جنایات وحشتناک و واضح یهودیان در غزه را هم بر سر این ارزش قربانی میکنند و مانند موجوداتی مسخ شده فقط در پی تامین منافع صهیونیسم هستند.}
بدهکاران جهانی و نابودی ربا
امروزه، حتی کشورهای بهاصطلاح، صاحب سرمایۀ دنیا هم بدهکارند. «و آمریکا، خود بدهکارترین دولت در جهان است»[1] که بهصورت تساعدی درحالِ رشد است. طبق آمار بهروز:
۱. ایالات متحدۀ آمریکا: بدهی خارجی نزدیک به ۳۴ تریلیون دلار با سرانه ۱۰۰ هزار دلار است.
۲. انگلستان: بدهی خارجی حدود ۱.۳ تریلیون دلار (نیمی از بدهی آمریکا)، سرانه ۱۸ هزار دلار.
۳. آلمان: بدهی خارجی ۲.۷ تریلیون دلار، سرانه ۳۳ هزار دلار.
۴. فرانسه: بدهی خارجی ۱.۵ تریلیون دلار، سرانه ۲۲ هزار دلار.
۵. اسپانیا: بدهی خارجی ۱.۲ تریلیون دلار، سرانه ۲۶ هزار دلار است.
البته، این ارقام، همچنان درحال رشد است و زمان این اعداد را دگرگون میکند؛ زیرا ساختار ربوی برای هر ثانیه به ازای حجم پول مانده درحال رشد است و این روند خانمانسوز سکونناپذیر است.
دکتر «ولفگانگ برگر»،[2] اقتصاددان آلمانی، طی سخنانی بیان کرده است: «نیمی از درآمد جهان، در وضعیت کنونی، بهحدود سیصد خانواده میرسد و بقیۀ جمعیت 8 میلیارد نفری جهان نیز،۵۰ درصد باقیمانده را بهدست میآورند. درحال حاضر، ۵۸۷ میلیاردر در جهان وجود دارند که در هر دوسالونیم یکبار، ثروتشان دوبرابر میشود. بهعبارتدیگر، جریان پول از فقرا بهسوی جیب ثروتمندان سرازیر شده است.»
وی افزایش روزافزون ثروت سرمایهداران بزرگ را نتیجۀ حاکمیت بهره و بهرۀ مرکب در نظام پولی میداند و میگوید: «درطول بیست سال (۱۹۷۵ تا ۱۹۹۵)، بدهی خارجی کشورهای جهان سوم، دَهبرابر شده است. بدهی داخلی در آلمان که جزو کشورهای ثروتمند بهشمار میآید، پنجبرابر و میزان بدهیهای داخلی آمریکا، ششبرابر شده است. این کشور، هماکنون، در بدترین شرایط اقتصادی خود بهسر میبرد؛ زیرا بدهیهای این کشور، درنتیجۀ جنگ عراق، چهارصدمیلیارد دلار افزایش یافته است که بهطور طبیعی، این بدهی را همۀ مردم دنیا باید با کارکردن بیشتر بپردازند.مردم، در همهجای جهان، دولتها را تغییر میدهند، به امید آنکه وضع بهتر شود؛ درحالیکه این وضعیت، ناشی از بد یا خوببودن دولتها نیست و بههمین دلیل، آنها بدون تغییر نظام پولی حاکم بر جهان، نمیتوانند وضع موجود را تغییر دهند.»
بهگفتۀ دکتر برگر، بررسیها در آلمان نشان میدهد که بهطور متوسط، دستِکم،۴۰ درصد قیمت هر کالا با احتساب تمام زنجیرهها و چرخههای اقتصادی، نصیب گیرندگان بهره و بهرۀ مرکب میشود. این میزان، دربارۀ آب، ۳۵ درصد و دربارۀ مسکن، ۸۰ درصد است؛ بنابراین، در نظام بدون بهره، قیمت کالاها کاهش و قدرت خرید افراد افزایش پیدا میکند.
«کسانی که از بهرههای بانکی، سود کلان میبرند، مانع از انتشار هرگونه مطلب پیرامون نظام بانکی بدون ربا در رسانههای مهم و تأثیرگذار جهان میشوند.»[3]
[1]. تاریخ جمعه ۱۸اکتبر۲۰۱۳، در مجلۀ واشنکتن تایمز منتشر شده است، توسط: .Stephen Dinan
[2]. Wolfgang Burger
[3]. مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی، شمارۀ خبر: ۷۶۴۵۸۵، تاریخ انتشار: ۹خرداد۱۳۸۵. دکتر «ولفگانگ برگر» رئیس مؤسسۀ «بیزینس رفرامینگ» آلمان و از طراحان و مدافعان نظام پولی بدون بهره است. وی بههمراه «فریدریش فونآش شونبک» برندۀ جایزۀ «هدایت دینامیکی» شد.