برده داری جنسی

گذری بر نقش یهود در هرزه نگاری

از تورات تا تلمود، نگاه حاخامها و رابیهای یهودی به زن، به عنوان موجودی است که برای لذت جنسی آفریده شده است. تصویری که از پیامبران یهود در تورات تحریف شده ارائه شده است، تصویر مردانی است که غرق در هرزگی جنسی و زنبارگی هستند.

عهد عتیق مشحون از چنین ماجراهایی است که حاکی از نگاه ابزاری به زن هستند. نمونه ای دیگر، رفتار زشتی است که به ابراهیم، نیای قوم یهود نسبت داده می شود. بر اساس روایت عهد عتیق، ابراهیم در زمان ورود به مصر، همسر زیبایش ساره را خواهر خود می خواند تا برایش اسباب خیر شود! درباریان فرعون از زیبایی این زن مسافر با خبر می شوند و او را به کاخ فرعون می برند. بدین سان، ابراهیم صاحب “میش ها و گاوان و حماران و غلامان و کنیزان و ماده الاغان و شتران شد” و این منشا ثروت بنی اسرائیل است! (سفر پیدایش، 12/11-20)

در تلمود نیز، اساسا از زنان غیر یهودی با عنوان «فاحشه» یاد شده است. اسرائیل شاهاک، پژوهشگر منتقد یهودی می گوید در فقه تلمودی «زن غیریهودی اختصارا N.SH.G.Z نامیده می شود که مخفف چهار کلمه عبری حائض، برده، غیریهودی و روسپی است. همین زن به محض گرویدن به دین یهود سه خصلت اول را از دست داده ولی تا پایان عمر «روسپی» محسوب می گردد تنها به خاطر اینکه از یک مادر غیریهودی متولد شده است.» (تاریخ یهود، آیین یهود، صفحه 219)

تبارشناسی انحراف

وقتی چنین تصویری از زن و به خصوص زنان غیریهودی در کتب مقدس یهود ترسیم شده باشد، تکلیف مومنین به این کتابها نیز مشخص است. به همین دلیل است که حکایتهای فوق الذکر به عهد باستان منحصر نمی شود و از آن عهد تا دوره حاضر، به صورت زنجیروار، یهودیان را به عنوان سردمداران ترویج نگاه جنسی به زن و دست اندرکار برده داری جنسی می بینیم.

نمونه بارز چنین آموزه هایی را در مکتب کابالا که به عرفان و تصوف یهود مشهور شده است می بینیم. شابتای زوی، کابالائیستی است که در قرن 17 میلادی می زیست. او رهبر یهودیان مخفی ترکیه است که به دونمه ها معروف هستند. «مناسک فرقه شابتای، آمیخته با هرزگی جنسی بود. بعدها این گرایش در فرقه یاکوب فرانک (کابالائیستی که متاثر ازپیروان شابتای بود) آشکار شد و در اوت 1672 شابتای زوی و برخی پیروانش به دلیل ترویج هرزگی جنسی در میان مسلمانان دستگیر شدند

دایره المعارف یهودی می نویسد: «از اوایل سده هجدهم، دونمه ها متهم به هرزگی جنسی بودند. معهذا تردیدی نیست که طی چند نسل آمیختگی جنسی در میان آنان رواج داشته است.» در اشعار یهودا لوی تووا که در سال 1960 منتشر شد، دفاعیات جسورانه ای به سود الغا محدودیت های جنسی مندرج است. آنان جشن ویژه ای موسوم به جشن بره (لمب) دارند که طی آن به اجرای برخی “مناسک جنسی” می پردازند.

استنلی کوبریک، کارگردان مشهور یهودی، در آخرین فیلم خود «چشمان باز بسته» به نحو افشاگرانه ای همین مناسک جنسی کابالائیستی را نمایش داده است.

احیای میراث “فرقه گرایی جنسی” شابتای زوی و یاکوب فرانک را در فرهنگ نوینی که به وسیله رسانه های غربی ترویج می شود به روشنی می توان دید. به گفته عبدالله شهبازی «رقص جنسی موسوم به “لمبادا” (رقص بره) که در سالهای اخیر از طریق وسائل ارتباط جمعی غرب ترویج می شود، نشانی آشکار از مناسک جنسی دونمه های ترکیه در “جشن لمب” را بر خود دارد.»

نقش یهودیان در طول تاریخ و عرض جغرافیا در ترویج هرزگی جنسی و مدیریت صنعت سکس به قدری پررنگ است که در ادبیات داستانی نیز بازتاب داشته است. ایوان تورگنیف، رمان نویس مشهور روس در قرن نوزدهم، داستان کوتاهی نوشته است به نام «یهودی». در این داستان، شخصیت اصلی داستان، یک یهودی است که به خاطر پول به هر خفتی تن می دهد. یکی از فعالیتهای او دلالی جنسی است. در فرازی از داستان متوجه می شویم که او برای تامین نیاز جنسی یک افسر روس، از دختر خودش استفاده می کند! نمونه دیگر، شخصیت اول داستان کوتاه «لجن»، نوشته آنتون چخوف است که دختری یهودی است و برای پیشبرد مقاصد خود از جذابیت جنسی اش سوءاستفاده می کند.

به عنوان نمونه ای متاخرتر می توان به داستان پست مدرن «صید قزل آلا در آمریکا» نوشته «ریچارد براتیگن» آمریکایی اشاره کرد. او در این داستان سه بار به شخصیتهایی یهودی اشاره می کند که دو بار آن به قرار زیر است:

• یک یهودی که صاحب کتابفروشی کتابهای کهنه است و راوی داستان در کتابفروشی او وقتش را به مطالعه می گذراند. یک روز، این کتابفروش یهودی برای راوی داستان، یک زن جور می کند و…
• دختری یهودی که بیست و چهار ساله است و احتمال دارد عکس برهنه او در مجله «پلی بوی» چاپ شود. او به همین خاطر سر به سر دوست پسر خود می گذارد و می گوید: «طوری که نمی شود. اگر چاپش کردند، فقط 12 میلیون نفر دیگر … ام را می بینند.»

نقش یهودیان در صنعت هرزه نگاری(پورنوگرافی) آمریکا

مطلب زیر که به نقش یهودیان در صنعت هرزه نگاری در آمریکا می پردازد و قدری خلاصه شده است از سایت اینترنتی www.jewishquarterly.org  نقل می شود. نویسنده آن ناتان آبرامز، مدرس تاریخ آمریکای نوین در دانشگاه آبردین است:

«داستانی که کمتر به آن پرداخته شده است، مربوط به یهودیان و نقش آنان در صنعت فیلم های هرزه است که خویشاوند بدنام هالیوود شمرده می شوند. شاید ترجیح دهیم وانمود کنیم که چنین چیزی وجود ندارد، ولی این واقعیتی است که یهودیان سکولار، نقش بیش از حدی در سراسر صنعت فیلم های هرزه در آمریکا ایفا کرده اند (و هنوز هم ایفا می کنند). دخالت یهودیان در پورنوگرافی در ایالات متحده، دارای تاریخ و پیشینه طولانی است، همان گونه که در تبدیل یک خرده فرهنگ حاشیه ای به چیزی که یک عنصر سازنده اساسی مربوط به آمریکاست، دخیل بوده اند.

فعالیت یهودیان در صنعت پورنوگرافی(هرزه نگاری) در قالب دو گروه تولیدکنندگان و فروشندگان محصولات پورنوگرافی و بازیگران فیلمهای سکسی صورت می گیرد. هرچند یهودیان تنها دو درصد از جمعیت آمریکا را تشکیل می دهند، ولی در پورنوگرافی برجسته و سرشناس بوده اند.

بسیاری از دلالان و معامله گران هنر و ادبیان شهوانی در تجارت کتاب بین سالهای 1890-1940 یهودیان مهاجری بودند که دارای ریشه و اصل و نسب آلمانی بودند. به گفته جی ای گرتزمن(نویسنده کتابی درباره این موضوع): «یهودیان در پخش و انتشار کالانتیانا(ادبیات داستانی و ترانه ها و لطیفه هایی با درون مایه های مستهجن)، رمان های جنسی، مجله ها و نوشته های بازاری سکسی و… برجسته و مشهور بوده اند.»معروف ترین و بدنام ترین تولیدکننده و فروشنده محصولات هرزه نگاری در دوران پس از جنگ، روبی استورمن(والت دیسنیِ صنعت پورنوگرافی) بود.

بر اساس گزارش وزارت دادگستری آمریکا،استورمن(یهودی) در سراسر دهه 1970، کنترل بیشتر محصولات هرزه نگاری رایج در آمریکا را در دست داشته است. استورمن که در سال 1924 متولد شد در کلولند(شرق نیویورک) بزرگ شد. وی در آغاز، مجلات و داستان های فکاهی مصور می فروخت؛ وی هنگامی که پی برد که تولید و فروش مجلات سکسی، بیست برابر کتاب های فکاهی درآمد دارد، منحصراً به هرزه نگاری پرداخت و با عناوین خاص، فروشگاه های خرده فروشی خود را راه اندازی کرد. در پایان دهه 1960، استورمن به عنوان بزرگ ترین پخش کننده مجلات مستهجن مطرح بود و در اواسط دهه 1970، دارنده بیش از 200 فروشگاه کتاب مستهجن بود. گفته شده است که استورمن تنها کنترل صنعت سرگرمی هرزه نگاری را در دست نداشت، بلکه وی به معنای کل این صنعت بود. سرانجام وی به علت فرار از پرداخت مالیات و جرایم دیگر محکوم و مجرم شناخته شد و در سال 1997 در زندان با بدنامی و بی آبرویی درگذشت.

 نمونه مجسم و امروزی استورمن، یک یهودی 53 ساله اهل کلولند است که نام وی استیون هیرچ است و «دونالد ترواپ صنعت پورنوگرافی» توصیف شده است. برقرار کننده پیوند و ارتباط میان این دو نفر، فِرِد، پدر استیون بود که کارگزار بورس و جانشین استورمن به شمار می آمد. امروزه هیرچ، گروه «وی وید اینترتیمنت» را که مایکروسافت جهان پورنوگرافی نامیده شده و تولیدکننده بیشترین فیلم های سکسی در آمریکاست، اداره می کند.

تخصص وی، وارد کردن فنون بازاریابی مربوط به جریان غالب و اصلی حرفه پورنوگرافی بود. در حقیقت، وی وید، شبیه به سامانه استودیوی هالیوود در دهه های 1930 و 1940 می باشد؛ به ویژه در مورد قراردادهای انحصاری با ستارگان سکس پیشه ای که از سوی هیرچ به مزدوری گرفت شده و سازمان دهی می شوند.

وی وید موضوع یک شوی تلویزیونی در مورد پشت صحنه فیلمی بود که در یکی از کانال های آمریکایی  پخش شد در این فیلم به این نکته اشاره شد: «دختران و پسران زیباروی یهودی» بیشتر بازیگران پیشتاز مرد و نیز شمار قابل ملاحظه ای از ستارگان زن در فیلم های مستهجن دهه های 1970 و 1980 را یهودیان به خود اختصاص داده اند.

به دنبال یک دلار بیشتر

یهودیان در صنعت پرنوگرافی به همان دلایلی وارد شدند که همکیشان آنان در هالیوود وارد شده بودند. آنان بیشتر به این دلیل جذب این صنعت شدند که این صنعت آنان را پذیرفت. زیرا هنوز موانع محدود کننده، آن چنان که آنان با این موانع در بسیاری از حوزه های دیگر زندگی آمریکایی مواجه بودند، ایجاد نشده بود.

 در صنعت هرزه نگاری، علیه یهودیان هیچ گونه تبعیضی وجود نداشت. در اوایل سده بیستم، یک سرمایه گذار برای شروع کسب و کار فیلم، نیازمند مبلغ زیادی پول نبود؛ سینما یک هوس و مد روز گذرا و ناپایدار در نظر گرفته می شد. در کسب و کار پورنوگرافی نیز شروع به کار آسان بود. برای نشان دادن فیلم های ویژه مردان یا لوپس، همه چیزهایی که یک نفر لازم داشت یک پروژکتور، سالن سینما و چند صندلی بود.

سرگرمی و نمایش فیلمهای مستهجن نیازمند چیزی بود که یهودیان به وفور از آن برخوردار بودند:chutzpah (بی شرمی، پررویی، بی حیایی و وقاحت).

 یهودیان اولیه ای که تولیدکننده محصولات هرزه نگاری بودند، نابغه های بازاریابی و سرمایه گذاران و کارآفرینان جاه طلب و بلندپروازی بودند که ایستادگی، پایداری، سرسختی، فراست و اعتماد به نفس بی پایان آنان، باعث موفقیت های چشم گیرشان شد.

البته شمار زیادی از یهودیان شاغل در هرزه نگاری، بیشتر با انگیزه و اشتیاق کسب سود به این صنعت روی آورده بودند. درست همان گونه که همتایان آنان در هالیوود، یک کارخانه رؤیایی برای آمریکاییان و پرده سفیدی که بر روی آن تصاویر و پندارهای یهودیان ثروتمند و متنفذ آمریکا نمایش داده می شد، تهیه کرده بودند.

. به نظر فاکسمن که کارگردان یکی از مؤسسات تولید فیلم های مستهجن است: «یهودیانی که وارد صنعت هرزه نگاری شدند، همان کاری را کردند که افرادی که به دنبال رؤیای آمریکایی بودند، انجام داده اند.»

انقلابیون جنسی

برخی از ستاره های فیلم های مستهجن، خود را به صورت جنگجویان خط مقدم در پیکار مقدس و معنوی میان آمریکای مسیحی و انسان مداری سکولار تلقی می کنند. به گفته فورد، هنرپیشه های یهودی فیلم های مستهجن، اغلب شادمانی خود را از اینکه به معتقدان مسیحی نسبت حیوانات چهارپای خشکه مقدس، آنارشیست، عیبجو، نشان داده و نسبت به آنان مباهات و فخرفروشی می کنند.

 با این استدلال، دخالت یهودیان در صنعت پورنوگرافی، نتیجه نفرت و بیزاری آنان از مرجعیت و اقتدار مسیحیت است: آنان در تلاش برای تضعیف فرهنگ مسلط و غالب در آمریکا، با استفاده از انهدام و تخریب اخلاق هستند. پورنوگرافی از نظر برخی از فعالان یهودی در این صنعت، راهی برای آلوده کردن و به فساد کشاندن فرهنگ مسیحی است.

. یهودیان درست همان گونه که در جنبش های رادیکال و بنیادی، در طول سالیان طولانی شرکت داشته اند، در صنعت هرزه نگاری هم به گونه ای نامتوازن شرکت دارند. یهودیان آمریکا، انقلابیون جنسی بوده اند. مقدار زیادی از مطالب مربوط به آزادی جنسی، از سوی یهودیان نگاشته شده است. آن هایی که در صف مقدم جنبشی بودند که آمریکا را وادار به اتخاذ یک دیدگاه لیبرال تر درباره سکس کرد، یهودی بودند. همچنین یهودیان پرچمدار انقلاب جنسی دهه ۱۹۶۰ بودند

این مرور اجمالی و مختصر و تجزیه و تحلیل نقش و انگیزه های پشت پرده بازیگران و تولیدکنندگان محصولات هرزه نگاری، قصد دارد تا موضوعی را که در فرهنگ عمومی یهودیان آمرکایی مورد بی توجهی قرار گرفته، روشن کند. درباره این موضوع آثار اندکی به نگارش در آمده است…با در نظر گرفتن دیدگاه نسبتاً تسامح گرای یهودی درباره سکس، چرا ما از نقش یهودیان در صنعت هرزه نگاری خجلت زده و شرمسار هستیم؟ ممکن است ما آن را دوست نداشته باشیم، ولی نقش یهودیان در این حوزه مهم و چشمگیر بوده است و هنگام آن فرارسیده است که درباره آن به طور جدی بیندیشیم و بنویسیم. (از ماهنامه سیاحت غرب، شماره ۳۳، فروردین ۱۳۸۵)

در مقاله اشاره شده آبرامز همچنین به بازیگران فاسد یهودی اشاره کرده است. به عنوان یک نمونه از این بازیگران فاسد یهودی منظور نظر او، می توان به هایدی فلایس اشاره کرد که به مادام هالیوود معروف است. «علت شهرت او به مادام هالیوود این است که وی ریاست تعدادی از زنهای فاسد و اداره این امور را عهده دار است.»  (میرلوحی، سیدهاشم، آمریکا بدون نقاب، انتشارات کیهان، 1380، صفحه 80)

به عنوان نمونه ای دیگر از نقش یهودیان در تجارت فحشا، می توان به مورد زیر از کتاب یهود بین الملل اشاره کرد: «یهودیان مهاجرٍ مرموزتر، انجمنی به نام «انجمن ماکس هوکستیم» را بنا نهادند که به «باند اسکس مارکت کورت» شهرت داشت…«انجمن ماکس هوکستیم» به نخستین گروه تجارت زنان فاحشه در آمریکا تبدیل شد و کشفیاتی که به وسیله کمیته تحقیق دولت ایالات متحده انجام گرفت، پست ترین نوع فساد و هرزگی را به صورت مشمئز کننده ای افشا نمود: داد و ستد زنان، که به صورتی تثبیت شده و تجاری، با خونسردی تمام اجرا می شد. سود این داد و ستد نصیب سیاستمداران، خصوصاً یهودیان تامانی (سازمان سیاسی غیررسمی و پرنفوذی در آمریکا که یهودیان بر آن تسلط دارند) می شد. هنگام بررسی رسمی این داد و ستد بود که «انجمن ماکس هوکستیم» به عنوان «باند اسکس مارکت کورت» شناخته شد…

زمانی که دولت ایالات متحده تحقیقات وسیعی را در سطح کشور انجام داد، همین واقعیتها را کشف و ثبت نمود. کهیله نیویورک به عنوان یک نهاد تدافعی(یهودی) هنگامی به وجود آمد که افشای داد و ستد و دلالی زنان فاحشه توسط یهود، محله یهودی نشین نیویورک را تهدید به نابودی می کرد.

افشای این حقایق زمینه ای فراهم آورد تا مردم نیویورک سرانجام موفق شوند قوای قانونی را برای مدت کوتاهی به اِعمال بی طرفانه قانون وادار سازند. در این گیرودار بسیاری از یهودیانی که درگیر ماجرا و شریک جرم بودند نام خود را تغییر دادند. این اسامی اکنون معرفِ بعضی از وجیه ترین خانواده های یهودی اند و این واقعیت که اساس دارایی این گونه خانواده ها در محله های فحشا نهاده شده گویای حرامزادگی پنهان آنهاست.

«انجمن ماکس هوکستیم» تنها سازمان در نوع خود نبود که کشف شد. دیگری «انجمن خیریه مستقل نیویورک» بود که در سال 1896 توسط گروهی از دلالان یهودی زنان فاحشه تأسیس گردید. گروه هایی از این دست ستون فقرات قدرت تامانی را در محلات پست و کثیف تشکیل می دادند. قلمرو اصلی عملیات آنها رقاص خانه های مبتذل، تحت پوشش «انجمن های خیریه» در بخش شرقی بود. این تشکیلات به وسیله یهودیان، و بر طبق گزارش رسمی، یهودیان روسی و فرانسوی اداره می شد. آنان همچون نیاکان خود در دوران سقوط روم، برده فروش بودند ؛ پیش از ایام تحریم و ممنوعیت مشروبات الکلی، مشروب قاچاق و خرید و فروش می کردند؛ و نیز از شبکه بین المللی مواد مخدر که با فاسد کردن مأموران دولتی تا امروز در برابر قانون مقاومت کرده است، به شدت حمایت می کردند.» (فورد، هنری، یهود بین الملل، مترجم علی آرش، مؤسسه فرهنگی پژوهشی ضیاء اندیشه، 1382، صفحه های 143 تا 145)

و به عنوان نمونه ای دیگر از نقش یهودیان در اینگونه فعالیتها: «یهودیان مهاجر اروپی شرقی بنیانگذاران تجارت وسیع مشروبات الکلی در آمریکا هستند و این تجارت چنان اوجی گرفت و حیات اجتماعی و فرهنگی جامعه آمریکا را به خطر انداخت که در سال 1933 دولت آمریکا فروش مشروبات الکلی را ممنوع کرد. یک نمونه معروف، ساموئل برونفمن یهودی است که در کانادا سکونت داشت و بزرگترین تولیدکننده مشروبات الکلی و مواد مخدر برای بازار ایالات متحده آمریکا به شمار می رفت.  او برای توزیع کالاهای خود شبکه مخوفی در آمریکا ایجاد کرد که آرنولد روتشتین یهودی آن را اداره می کرد و بعداً مه یر لانسکی یهودی ریاست این شبکه را به دست گرفت. کمپانی برونفمن، که «سیگرام» نام دارد، هنوز نیز فعال است و فروش سالیانه آن فقط از طریق مشروبات الکلی بیش از یک میلیارد دلار است..

.بنابراین سازمانی که به نام «مافیای آمریکا» معروف شده، برخلاف تبلیغات هالیوود که فقط گانگسترهای ایتالیایی را نمایش می دهد، از بدو تأسیس ابزار الیگارشی یهودی بوده و هست

مه یر لانسکی، نیز به عنوان رهبر «شبکه جرم و جنایت سازمان یافته» در آمریکا یاد می شود. او شبکه وسیعی از قمارخانه ها و فاحشه خانه ها را در کوبای قبل از کاسترو، باهاماس و ایالات متحده در اختیار داشت. او در تمامی عملیات جنایی قابل تصور، از سرقت مسلحانه و فروش موا مخدر و قمار و فحشای سازمان یافته تا سرقت کودکان و باجگیری و تجاوز به عنف و غیره و غیره دست داشت  و به قتل بسیاری از سران باندهای خودسر و مستقل تبهکار در نیویورک و نیوجرسی دست زد.

یکی دیگر از رهبران مافیای آمریکا، ویلیام ساموئل رزنبرگ، معروف به «بیلی رز» است که او نیز مانند مه یر لانسکی و لوچیانو و زیگل و غیره، یهودی بود. بیلی رز از وابستگان برنارد باروخ یهودی، رئیس کمیته صنایع جنگی دولت آمریکا بود و تمام کارهایش را در مشاوره با باروخ انجام داد. بیلی رز از سال 1924 شبکه بسیار گسترده ای از فاحشه خانه ها و کلوپ های شبانه(نایت کلاب) تأسیس کرد…او در کنار لرد ساسون(یهودی) و برونفمن های کانادا و دیگران، یکی از رهبران اصلی سندیکای جهانی تجارت مواد مخدر بود.» (مصاحبه با عبدالله شهبازی، پژوهه صهیونیت، جلد دوم، مرکز مطالعات فلسطین، پاییز 1381) و در پایان اشاره می کنیم به مقاله ای که یک پژوهشگر یهودی آن را نوشته است.

 جاشوا کوهن که مقاله او در سایت اینترنتی NYPress، درج شده است می نویسد پس از یک بررسی دقیق به این نتیجه رسیده است که: «در اكثر انواع مستهجن نمايي (پورنوگرافي) از فيلم‌ها و داستان ها گرفته تا فاحشه‌ خانه‌ هاي غرب، دختران يهودي پيشتاز اين صنعت هستند.»

او که یک یهودی متعصب است مي پرسد: «بايد در اين مورد اظهار تاسف كرد، آيا ما به اندازه كافي از سوي مردم دنيا مورد تنفر نيستيم كه اكنون سردمدار اين صنعت كثيف هم شده‌ايم؟»

جاشوا كوهن مي افزايد: «من در اين رابطه با 11 حاخام يهودي بزرگ نيز مشورت كردم، آنها در مورد يافته‌هاي تحقيقي من هيچ نظري نمي دادند و حتي حاضر به تقبيح اين اعمال دختران يهودي نبودند.»)
روشن است که چرا این حاخامها حاضر به تقبیح اعمال این دختران نبودند. به دلیل وجود آموزه های به اصطلاح مقدسی که در ابتدای همین یادداشت به آنها اشاره شد.