نگاهی به تجارت اسلحه و مواد مخدر الیگارشی سرمایه سالاران یهودی
اسلحه هایی برای هر دو طرف جنگ
طبق آیۀ ۶۴ سورۀ مائده، یکی از خلقیات قوم یهود، جنگافروزی و کوشش برای رواج فساد در زمین است. دوران جاهلی و در شبه جزیرۀ عربستان، یهودیان یثرب، بهترین تولیدکنندگان شمشیر، نیزه و جنگافزار بودند. در یکی از داستانهای کتاب «قصههای کانتربری» که «جفری چاسر» انگلیسی، آن را حدود۶۵۰ سال پیش نوشته است، سابقۀ انحصاری تولید و فروش اسلحه، اینگونه بازتاب یافته است: «سر توپاس… پیراهن و شلوار نخی به تن کرد و زره پوشید تا قلب خود را از تیرهای جانگزا مصون دارد و روی زره، سینهپوش فلزی به خود بست. همۀ این وسایل، ساختۀ دست یهودیان و از جنس فولاد ضخیم بود.»[1]
آبا ابان، دیپلمات معروف اسرائیلی در کتاب «قوم من؛ تاریخ بنیاسرائیل» چنین مینویسد: «پس از انقلابهایی که در اروپا رخ داد، یکی از صنایعی که یهود در آن پیشرفت کرد، اسلحهسازی بود.»[2]
عبدالله شهبازی نیز در کتاب «زرسالاران یهودی و پارسی» بیان میکند: «پیمانکاری نظامی و اطلاعاتی، یکی از حرفههای سنتی الیگارشی یهودی از زمان همدستی ایشان با حکمرانان مسیحی اسپانیا و پرتغال بود. این کارکرد در شرق اروپا نیز تداوم یافت.»[3]
شهبازی در جایی دیگر از کتاب خود، دربارۀ مارانوها (یهودیان مخفی) در سدۀ هفدهم میلادی چنین مینویسد:
آنان در ماجرای رقابتهای سخت و خونین قدرتهای اروپایی، به سرمایهگذاری در هر دو جبهه دست میزدند؛ برای نمونه، در حالی که یهودیان در تصرف برزیل، بهوسیلۀ هلند نقش مهمی داشتند، در کمپانی که پرتغالیها برای اخراج هلندیها از برزیل تأسیس کردند نیز به سرمایهگذاری پرداختند.[4]
لید میانمتنی: این شیوه با سرمایهگذاریِ اقتصادی در دو طرف جبهۀ نزاع و بهرهکشی اقتصادی با فروش اسلحه به دو طرف، سیاستی است که بارها و بارها سرمایهداران یهودی در مقاطع مختلف تاریخ تکرار کردهاند؛ برای نمونه «در جنگ داخلی آمریکا، ۳۶۵هزار سرباز شمالی و ۲۵۸هزار سرباز جنوبی جان باختند. در جریان این منازعه، بلمونت، نمایندۀ روچیلد، هر دو طرف را تأمین مالی میکرد.»[5]
«یکی از وقایع مهم در قرن نوزدهم، جنگ کریمه است که بین روس و عثمانی درگرفت و جمعاً، حدود سیصدهزار کشته برجای گذاشت. هزینۀ این جنگ هم با وام خاندان روچیلد تأمین میشد.»[6]
«در زمانیکه ویتنامیها ۸۵درصد سلاح خود را از روسیه و بلوک شرق تأمین میکردند، سرمایهداران عمدتاً یهودیآمریکایی با تسهیل شرایط صادرات مواد خام و اولیۀ ساخت سلاح به شوروی، بهطور غیرمستقیم، قاتل سربازان آمریکایی بودند. جای تعجب نخواهد بود اگر بدانیم روچیلدها، رهبر دفاع از این تجارت خونین با اتحاد شوروی بودند.»[7]
هارون یحیی در کتاب «مبانی فراماسونری» بیان میکند: «از مجموع ۱۶۵ شرکت تولید و فروش سلاحهای جنگی در آمریکا، ۱۵۸ شرکت در کنترل یهودیهاست. برای مثال برادران لازار که از رهبران کمیتۀ یهودیان آمریکا هستند، کارخانۀ هوایپماسازی لاکهید را که ۹۰درصد از محصولات خود را به پنتاگون میفروشد، در اختیار دارند.»[8]
«با شروع جنگ جهانی در سال ۱۹۱۴، برنامهریزی و هدایت صنایع نظامی ایالات متحده را نهادی به نام ادارۀ صنایع نظامی بهدست گرفت که برنارد باروخ یهودی، ریاست آن را بهدست داشت. باروخ، مأموریت تجدید سازمان صنایع وابستهبه ارتش آمریکا را به نشنال سیتیبانک محول کرد. در این زمان «پرسی راکفلر»[9]، ادارۀ کمپانی «رمینگتون»[10] را بهدست گرفت. در آن دوران، رمینگتون، بزرگترین کمپانی تسلیحاتی آمریکا بهشمار میرفت.»
و اما اسرائیل
شوالی، مستشار اسرائیلی، دربارۀ تغذیۀ تسلیحاتی رژیمهای کودتایی آمریکای جنوبی توسط رژیم صهیونیستی، چنین میگوید: «به اینکه غیریهودیان چه استفادهای از این سلاحها میکنند، اهمیتی نمیدهم. مسئلۀ اصلی این است که یهودیان در این میان منتفع میشوند.»[11]
لید میانمتنی: «مهمترین کشور تهیهکنندۀ اسلحه در آمریکای مرکزی، بین سالهای۱۹۸۰ تا ۱۹۸۳، بهویژه در گواتمالا و السالوادور، اسرائیلیها بودند. از سال ۱۹۸۳ تا ۱۹۸۵، مهمترین شبکۀ تأمینکنندۀ سلاح برای کنتراها (نیروهای شبهنظامی) همین شبکه بود.»[12]
«تقریباً۴۰درصد از درآمدهای صادراتی اسرائیل از طریق تجارت اسلحه بهدست میآید.»[13]
مسخکنندگان جهانی
نها آنها را به کلی فلج کرده نننتسلط بر هرگونه ابزار و سیستمی که بتوان با آن، اذهان را تخدیر یا تحمیق یا کنترل کرد، برنامۀ دیرینۀ الیگارشی یهودی بوده است؛ بهویژه اگر این ابزار، مواد مخدر باشد که شیوع مصرف آن در جوامع، سود مالی هنگفتی نیز برای تولیدکنندگان و سوداگران آن دارد. به گزارش سازمان ملل، تجارت مواد مخدر، دومین تجارت بزرگ جهانی است و سوداگران آن، سالانه ۴۰۰ تا۵۰۰میلیارد دلار سود بهدست میآورند.
شناختهشدهترین و بزرگترین خاندان در عرصۀ تجارت تریاک و مواد مخدر، خاندان یهودی ساسون است؛ اما در کنار ساسونها، خاندانهای دیگری نیز وجود دارند که عمدتاً یهودیاند یا بهنوعی، به زرسالاری یهود وابستهاند؛ برای نمونه، میتوان به خاندانهای یهودی عزرا و کدوری و گبای که همچون ساسونها از یهودیان بغدادیاند، اشاره کرد. آنان در قرن نوزدهم میلادی، تجار بزرگ تریاک بودند و در کنار ساسونها، بانک هنگکنگ شانگهای را بنیان نهادند.[14]
بهطورکلی، کمپانی P&O و کمپانی جردن ماتیسون و بانک HSBC رااز گذشته تا امروز، بهمنزلۀ کانون اصلی تجارت جهانی مواد مخدر میشناسند که با خاندانهای یهودی اشارهشده و نیز سرمایهداران یهودی همچون «یعقوب شیف» در ارتباطاند.[15] نمونهای دیگر از پیوند تجارت مواد مخدر با کانونهای وابستهبه یهود، تشکیلات فراماسونی «جمجمه و استخوان» در تجارت مواد مخدر در آمریکاست.
اندرو و لسلی کاکبورن،[16] روزنامهنگاران مشهور آمریکایی، در سراسر کتاب معروف «ارتباط خطرناک»، ارتباط رژیم صهیونیستی با باندهای مخوف توزیع مواد مخدر را بررسی کردهاند:
«جوخههای مرگ کارتلهای مواد مخدر کلمبیا که تحتنظر رژیم راستگرای کلمبیا بودند و بهبهانۀ مبارزه با کمونیسم، مردم را قتلعام میکردند، توسط اسرائیل سازماندهی و آموزش داده میشدند.»[17]
یهودیان از دیرباز در تجارت اسلحه و مواد مخدر نقش داشتهاند. در دوران جاهلی، یهودیان یثرب تولیدکنندگان اصلی جنگافزار بودند. پس از انقلابهای اروپا، آنها در صنعت اسلحهسازی پیشرفت کردند و در جنگهای داخلی و بینالمللی، مانند جنگ کریمه و جنگ ویتنام، به هر دو طرف اسلحه میفروختند. امروزه، ۱۵۸ شرکت از ۱۶۵ شرکت تولید و فروش سلاح در آمریکا تحت کنترل یهودیان و الیگارشی مستعمراتی صهیونیستها است.
اسرائیل نیز در تجارت اسلحه فعال است و به رژیمهای کودتایی آمریکای جنوبی سلاح میفروشد. علاوهبراین، یهودیان در تجارت مواد مخدر نیز نقش دارند. خاندانهای یهودی مانند ساسون، عزرا و کدوری از قرن نوزدهم در تجارت تریاک فعال بودهاند. رژیم صهیونیستی همچنین با باندهای توزیع مواد مخدر در کلمبیا ارتباط دارد و جوخههای مرگ آنها را آموزش میدهد.
[1]. جفری چاسر، قصههای کنتربری، ترجمۀ اسماعیل فلزی، تهران: مازیار، ص۱۸۱.
[2]. آبا ابان، قوم من، بنیاسرائیل، ترجمۀ نعمتالله شکیب اصفهانی، کتابفروشی یهودا بروخیم، فصل۱۵.
[3]. عبدالله شهبازی، زرسالاران یهودی و پارسی، استعمار بریتانیا و ایران، ج۲، ص۹۴.
[4]. عبدالله شهبازی، زرسالاران یهودی و پارسی، استعمار بریتانیا و ایران، ص۹۰.
[5]. جیم مارس، توطئۀ جهانی، ترجمۀ مهدی قراچهداغی، تهران: پیکان، ص۲۸۶.
.[6] شمسالدین رحمانی، لولای سه قاره، تهران: تربیت، ۱۳۸۷، ص۸۵و۸۶.
[7]. آلن گری، هیچکس جرئت ندارد آن را توطئه بنامد، ترجمۀ عبدالخلیل حاجتی، تهران: مؤسسۀ خدمات فرهنگی رسا، ص۱۷۴.
[8]. هارون یحیی، مبانی فراماسونری، ترجمۀ جعفر سعیدی، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ص۲۲۳.
[9]. Percy Avery Rockefeller
[10]. Remington Arms Company, LLC
[11]. اندرو و لسلی کاکبورن، ارتباط خطرناک، ترجمۀ محسن اشرفی، تهران: انتشارات اطلاعات، ص۳۴۷.
[12]. اندرو و لسلی کاکبورن، ارتباط خطرناک، ص۳۹۹.
[13]. اندرو و لسلی کاکبورن، ارتباط خطرناک، ترجمۀ محسن اشرفی، تهران: انتشارات اطلاعات، ص۲۱.
[14]. عبدالله شهبازی، «نهانپیشگان و سیاست در ایران امروز»، بخش سوم ، میراث ساسونها، تابستان۱۳۷۰، مندرج در وبگاه رسمی عبدالله شهبازی: .www.shahbazi.org
[15]. عبدالله شهبازی، «سیمای خانوادگی جرج بوش»، مندرج در وبگاه رسمی عبدالله شهبازی: www.shahbazi.org.
[16]. Andrew Cockburn Andrew
[17]. اندرو و لسلی کاکبورن، ارتباط خطرناک، ترجمۀ محسن اشرفی، تهران: انتشارات اطلاعات، فصل۹.