جی پی مورگان چیس[1] شرکت خدمات مالی و بانکداری آمریکایی و چندملیتی است، که ریشه تأسیس آن، به سال ۱۷۹۹ بازمیگردد. این مؤسسه در نتیجه ادغام شمار زیادی بانک و شرکت خدمات مالی تشکیل شده است، ولی فرم کنونی آن، حاصل ادغام کمیکال بانک و چیس منهتن بانک، سپس خریداری هر دو بانک توسط شرکت جی. پی. مورگان اند کو. و در نهایت، ادغام هر سه موسسه در سال ۲۰۰۰ میباشد. شعبه مرکزی این بانک، در منهتن، نیویورک قرار دارد.
این شرکت در سال ۲۰۱۱ میلادی، بالغ بر ۲٬۲۶۵ تریلیون دلار دارایی داشت. جی پی مورگان چیس هماکنون بزرگترین بانک ایالات متحده آمریکا بر پایه میزان دارایی، بهشمار میآید. این بانک، در سال ۲۰۱۲ بر پایه رتبهبندی مجله فوربز، پس از اچاسبیسی بهعنوان دومین بانک بزرگ جهان شناخته شدهاست. جی پی مورگان چیس، بههمراه بنک آو امریکا، سیتیگروپ و ولز فارگو در فهرستی تحت عنوان چهار بانک بزرگ ایالات متحده، طبقهبندی میشوند.
ساختار کنونی بانک جیپی مورگان چیس در نتیجه ادغام چندین بانک، موسسه مالی و شرکت خدمات مالی بزرگ بوجود آمد. این فرایند از سال ۱۹۹۶ آغاز شد. این موسسات عبارتند از: چیس منهتن بانک، فرست شیکاگو بانک، جی. پی. مورگان اند کو، بانک وان، بیر استیرنز و واشینگتن میچوال.
جان پیرپونت مورگان[2] یک سرمایهدار، بانکدار یهودی-صهیونیست و مجموعهدار هنری آمریکایی بود که بر امور مالی شرکتها در وال استریت تسلط داشت. او در ۱۸۹۲ موجب ادغام ادیسون، جنرال الکتریک و تامسن-هیوستون الکتریک کامپنی برای تشکیل جنرال الکتریک شد. وی بنیانگذار شرکت یو.اس. استیل و بانک جیپی مورگان چیس بود و به عنوان رئیس شرکتی بانکی که در نهایت با نام جی پی مورگان اند کو[3] شناخته شد، عامل محرک پشت موج تحکیم صنعتی در ایالات متحده بود که در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم به طول انجامید.
در طول دوران حرفه ای خود در وال استریت، جی پی. مورگان پیشگام تشکیل چندین شرکت برجسته چند ملیتی از جمله یو.اس. استیل، اینترنشنال هاروستر و جنرال الکتریک بود. او و شرکای خود همچنین کنترل بسیاری از مشاغل آمریکایی از جمله ایتیاندتی، وسترن یونیون و ۲۴ راهآهن را کنترل کردند. به دلیل تسلط مالی، مورگان تأثیر بسیار زیادی بر قانونگذاران و امور مالی کشور داشت. در طول وحشت ۱۹۰۷، او ائتلافی از سرمایه داران را ترتیب داد که اقتصاد آمریکا را از سقوط نجات داد و البته با بدهکارتر کردن آمریکا تا سالهای سال برای بانک خویش سود ربوی را تضمین نمود.
«آمریکا به عنوان بزرگترین بدهکار دنیا به چه کسانی بدهکار است و این بدهی به کیست؟
همه به بانک ها بدهکار هستند و هرسال با تاخیر در تسویۀ بدهی سود مرکب بر روی بدهی تجمع میکند-آمریکا و کشورهای دنیا همگی به این بانکها و عملا به این بانکدارها بدهکارند. که یکی از بزرگترین آنها و در موضوع ایالات متحدۀ آمریکا؛ مورگانها و بانک مورگان است، پس همه به مورگانها و شرکای او بدهکارند و اگر بگوئیم همۀ بدهکاران دولتی و حاکمیتی به الیگارشی سرمایه سالار صهیونیستی بدهکارند، شاید عبارت درست تری باشد.»
به عنوان سرمایهگذار پیشرو عصر ترقی خواهی، جی.پی. مورگان به کارایی و نوسازی اقتصاد آمریکا کمک کرد تا شکل آن را تغییر دهد. آدریان وولدریج، مورگان را به عنوان «بزرگترین بانکدار» آمریکا توصیف کردهاست. مورگان در سال ۱۹۱۳ در سن ۷۵ سالگی در رم ایتالیا درگذشت و ثروت و تجارت خود را به پسرش، جان پیرپونت مورگان جونیور واگذار کرد. زندگینامه نویس رون چرنوو ثروت او را ۸۰ میلیون دلار (معادل ۱٫۲ میلیاردر دلار در سال ۲۰۱۹) برآورد کرده است.
مورگان و جنگ جهانی اول
نمایندهی کنگرهی ایالات متحد، اسکار کلاوی در کنگره اعلام میکند که جی. پی. مورگان پوششی برای فعالیتهای غیرقانونی روچیلد است و کنترل صنعت رسانههای گروهی در آمریکا را به دست گرفته است. او اظهار میدارد:
«در مارس ۱۹۱۵، شرکتهای وابسته به امپراتوری جی. پی. مورگان -یعنی شرکتهای فولاد، کشتیسازی، تولید باروت و سازمانهای تابعهی آنان- دوازده فرد عالی رتبه در جهان مطبوعات را گردهم آورده، آنان را به کار میگیرند تا شمار کافی از پرنفوذترین و معروفترین روزنامههای ایالات متحد را انتخاب کنند تا به طور کلی خط مشی مطبوعات روزانه را تحت کنترل خود درآورند … آنان به این نتیجه رسیدهاند که به دست گرفتن کنترل ۲۵ روزنامهی بزرگ، امری واجب است … و در این راستا توافقی بین آنان صورت گرفته است. آنان خط مشی این روزنامهها را خریداری کردهاند و ماهیانه برای آنان مقرری در نظر گرفته شده است؛ در ضمن سردبیری برای هر روزنامه تعیین شده تا اخبار مربوط به مسائل آمادگی کشور، نظامیگری، سیاستهای مالی و دیگر اخبار با ماهیت ملی و بینالمللی را که در جهت منافع خریداران حیاتی به شمار میآید، به دقت نظارت و ویرایش کند».
مورگانها مظهر استعمارگری با پول و رباخواری هستند و اکنون تمام درآمد نفتی کشور عراق به حساب این بانک و صاحبان صهیونیستی اش میرود و سپس با کسر هزینههای نامشخص به حساب کشور عراق داده میشود-همچنین بیشترین هزینه برای تامین سلاح و امکانات نظامی برای حمله به افغانستان و عراق را این بانک تامین نمود و در ادامه نیز تمام منافع اشغال برای همین خاندانهای سرمایه سالار تقسیم شد و در نهایت اتحاد این الیگارشیهای صهیونیستی است که نفت را پالایش-جنگ افزار تولید و در نهایت تمام چرخه را در اختیار میگیرند و دولت آمریکا تنها وظیفه اش تامین ابزار لازم جهت اجرا دستورات این الیگارشی های قدرتمند است.
[1] JPMorgan Chase
[2] J.P.Morgan
[3] JPMorgan Chase & Co