تاریخ یک سرزمین

 آنچه در طی قرن ها بر سرزمین فلسطین گذشت

از یبوس تا قدس شریف

سرزمین فلسطین به دلیل موقعیت خاص جغرافیایی اش همواره مورد طمع قدرت های جهانی قرار داشته است. شهر مقدس قدس که در مرکز آن قرار دارد یکی از مهم ترین شهرهای جهان به شمار می رود. این شهر برای تمام ادیان توحیدی مقدس بوده و قرن هاست که بر سر آن مناقشات و جنگ های خونینی درگرفته است.

به لحاظ تاريخي، قدس از كهن‌ترين شهرهاي جهان به‌ شمار مي‌رود عمر این شهر را حدود ۴۵۰۰ سال براورد کرده اند. قدس در ادوار و اعصار مختلف به نام‌هاي متعددي شناخته شده. معروف‌ترين آنها «يبوس»، «ايليا»، «كابتولينا»، «اورشلیم»، «بيت‌المقدّس» و «القدس‌الشّريف» بوده است.

يبوس‌ها نخستين ساكنان قدس هستند كه در حدود 2500 قبل از میلاد به هم‌راه قبايل عرب كنعاني به اين منطقه آمدند. این شهر در دست يبوسي‌ها و كنعاني‌ها بود تا اين‌كه در سال 1409 ق.م تحت تصرّف حضرت داوود (ع) درآمد و از آن هنگام به شهر داوود موسوم گشت. داوود (ع) اين شهر را به پاي‌تختي برگزيد و دین حضرت موسی‌(ع) را در آن رواج داد. پس از حضرت داوود، این سرزمین مُلک فرزندش سليمان نبی (ع) گشت و در عهد ايشان به اوج شكوفايي رسيد.

در سال 586 ق.م اين شهر توسط «بخت‌النّصر» آشوری اشغال و كاملاً ويران شد. در اين حمله معبد حضرت سلیمان كاملاً تخريب گشت. ساكنان يهودي شهر نيز به بابل انتقال يافتند. پس از فتح بابل توسط كوروش هخامنشی، شهر قدس نیز تحت سلطه‌ي او در آمد تا اينکه در سال 333 ق.م توسط اسكندر مقدوني اشغال شد.

در سال 63 ق.م روميان قدس را اشغال کردند. در سال 135 میلادی، امپراطور روم شهر را كاملاً ويران ساخت و به جاي آن منطقه جديدی به نام «ايليا كابتولينا» داير نمود. در سال 614 م، پارس‌ها مجدداً آن را اشغال کردند. این شهر تا سال 627 م جزء قلمرو ايران بود؛ تا اين‌كه «هوكول» آن را باز پس گرفت و به این ترتیب تا فتح اسلامي، تحت سلطه‌ي بيزانس درآمد.

فلسطين از جمله نخستين كشورهايي است كه سپاهيان اسلام به سوي آن ره‌سپار شدند. در سال 15 هجری قمري (636 م) این شهر توسط مسلمانان فتح شد و «بیت المقدس» نام گرفت.

با ورود مسلمانان به قدس، دوره‌ي جديدي از تاريخ اين شهر آغاز مي‌شود. سلسله‌ي خلافت‌هاي اسلامي حكم‌راني بر اين منطقه را تداوم بخشيدند؛ به طوري كه پس از خلفاي راشدين، امويان، عباسيان، فاطميان و سلاجقه، حاکمیت آن را بر عهده داشتند. از آنجا كه مسلمين احترام خاصی براي بیت المقدس قائل بودند، همه‌ي حكومت‌هاي اسلامي براي عمران و توسعه‌ي این شهر تلاش كردند. از سال 216 ﻫ.ق كه مأمون، خليفه‌ي عباسي، دستور انجام بازسازي لازم بر روي قبةالصخره را صادر كرد اين شهر «قدس» نام گرفت.

در سال 492 ﻫ.ق (1099 م) سپاهیان صليبي قدس را اشغال كردند و بدون توجه به قداست و جایگاه ديني آن، دست به فساد و ويراني زدند و در اين ره‌گذر مرتكب قتل‌ عام‌هاي وحشيانه‌اي در صحن حرم‌الشّريف شدند. قواي دشمن پس از تصرّف قدس خطاب به پاپ نوشت:

«اگر تمايل داريد كه بدانيد چه بر سر دشمن ما گذشت، همين بس كه اسب‌هاي ما در ايوان سليمان و معبد او تا زانو در خون مسلمين شناور بود.»

برخی نوشته‌اند که صلیبیون در این حمله، حدود يك‌صدهزار نفر از اهالی قدس را قتل ‌عام كردند. آن‌ها به این اعمال ددمنشانه بسنده نكرده و علاوه بر تاراج و چپاول، مسجدالاقصی را به كليسا و اصطبل چهارپايان تبديل كردند و قدس پس از صليبي‌ها به اصطبل سليمان معروف شد. سرانجام صلاح‌الدين ايوبي در نبرد معروف «حطين» در سال 583 ق (1187 م) بر صليبي‌ها پيروز شد و فلسطين را آزاد و آن را به آغوش اسلام باز گردانيد.

قدس، پس از ايّوبيان هم‌چنان در دست مسلمانان باقي ماند؛ تا اين‌كه عاقبت در سال 1917 م، با سرنگونی امپراتوری عثماني، انگليسي‌ها بر آن مسلّط شدند و موج کوچاندن یهودیان به سرزمین فلسطین آغاز شد. با اعلام تأسیس رژيم‌ صهيونيستي در 1948 م ارتش این رژیم با مسلسل و تانك به مسجدالاقصی حمله كردند و به آن خساراتي وارد ساختند و در مسجد، نزديكي ديوار ندبه را به كلي از بين بردند.

 این یورش ها بارها تکرار شد. تصاویر شادی کردن سربازان اسرائیلی در کنار دیوار ندبه پس از پیروزی در جنگ شش روزه با اعراب و اشغال قدس شرقی هنوز در اذهان باقیمانده است.

 در سال 1969 يك يهودي استراليايي مسجدالاقصی را به آتش كشيد و خسارات فراواني به آن وارد كرد. از آن تاریخ تاکنون مسجد الاقصی بارها صحنه‌ي جنایات صهیونیست‌ها بوده است. تنها از سال 1967 م تا پايان سال 1995 م، پانزده حمله‌ي نظامي در قالب‌هاي گوناگون عليه مسجدالاقصی به‌وسيله‌ي ارتش و شهرک نشینان صورت گرفته که در جریان آن‌ها ده‌ها مسلمان فلسطینی شهید و صدها نفر مجروح شده‌اند.

مسجدالاقصی و صهیونیسم

زعماي ديانت يهود اعتقاد دارند كه خداوند جهان را تنها به‌خاطر يهوديان و براي آن‌ها آفريده و ويراني معبد سليمان و پراكنده‌شدن آن‌ها در اطراف و اكناف جهان كيفري است كه خداوند بر قوم يهود جاري ساخته و معبد دوباره ساخته نمي‌شود مگر آن‌كه خداوند قوم يهود را بيامرزد. آنان علامت غفران الاهي را ظهور مسيح مي‌دانند. برخی يهوديان عقيده دارند كه مسجدالاقصي بر خرابه‌هاي معبد سليمان ساخته شده است.

 پس از آن‌كه رژیم صهیونیستی در سال 1967 م تمامي شهر بيت‌المقدس و نواحي اطراف آن را تا غرب رود اردن تصرّف كرد. يهوديان محوطه‌ي دیوار بُراق را كه به‌صورت درّه و متروكه بود، به شكل يك مركز اجتماعات و زيارت‌گاه بازسازي نموده و اينك هر هفته هزاران يهودي از نقاط مختلف جهان براي نيايش و ندبه، در پاي اين ديوار گرد هم مي‌آيند و به اجراي مراسم خاصّ مذهبي و خواندن تورات مي‌پردازند. مخصوصاً غروب روزهاي جمعه و شنبه، مردان و زنان و دختران و پسران زيادي به هم‌راه پيشوايان مذهبي يهود، در آن‌جا اجتماع مي‌كنند. آنان حاجات خود را بر روي تكّه‌هاي كاغذ نوشته و در شكاف ديوار قرار مي‌دهند.

بسياري از آنان خواستار احياي مجدّد معبد سليمان هستند كه معتقدند در مكان فعلي مسجدالاقصی قرار دارد.

یهودیان معتقدند باید مسجدالاقصی و قبة‌الصخره در بیت‌المقدس را منهدم نمایند و به جای این دو  مسجد مقدس مسلمانان، معبد بزرگ را بنا نمایند. بر اساس همین اعتقاد، آن‌ها از سال 1967 تا به حال مسجدالاقصی و قبةالصخره را بیش از صد بار مورد حمله قرار داده‌اند.

مسيحيان بنيادگرا نیز معتقدند كه ساختن هيكل شرط اساسي بازگشت دوباره‌ي مسيح است. آن‌ها معتقدند با تخریب دو مسجد در بیت‌المقدس، جنگ نهایی مقدّس (آرماگدون)  به رهبری آمریکا و انگلیس آغاز شده و در این جنگ تمام جهان نابود خواهد شد. در جنگ جهانی مقدّس زمانی که ضدّ مسیح (دجّال) در حال دست‌یابی به  پیروزی است، مسیح هم‌راه مسیحیان دوباره تولّد یافته در جهان ظهور خواهد کرد و ضدّ مسیح را شکست خواهد داد و حکومت واحد جهانی با پای‌تختی بیت‌المقدّس تأسیس خواهد کرد و معبدی که توسط یهودیان و مسیحیان صهیونیست در آغاز جنگ ساخته شده، محل حکومت جهانی مسیح خواهد شد.

بسياري از سازمان‌هاي تروريستي جديد صهيونيستي، مهم‌ترين هدف خود را بازسازي هيكل و تخريب آثار اسلامي موجود در آن مكان تعيين كرده‌اند. در نزديكي ديوار ندبه، دو مؤسسه‌ي تلمودي تأسيس شده است كه دويست طلبه، آداب آيين قرباني را مي‌آموزند تا در هنگام بناي هيكل سوّم آن را به‌جا آورند. معبد اوّل در جريان لشكركشي بخت‌النّصر و معبد دوّم در جريان حمله‌ي تيتوس (سردار رومی) از بين رفته است.

وظیفه‌ي دیگر اين مؤسسات، تعجيل در بازسازي هيكل است. آن‌ها در حال ساخت و تهيه‌ي‌ ابزارهاي عبادت معبد هستند. برنامه‌ها و نقشه‌‌هاي معبد سوّم چندين سال است كه آماده شده‌اند. ساختمان‌هاي ديگر مربوط به معبد در حال برنامه‌ريزي و ساخت هستند و همه‌چيز براي ساخت هيكل فراهم است. حتا موادّ اوّليه‌ جهت ساخت آن نيز آماده است.

فراماسون‌ها هم در رابطه با مسجدالاقصی ادعاهایی دارند! رهبران فراماسونري معتقدند اسرائيل تنها دولتي است كه ايده‌هاي فراماسونري در تجديد هيكل سليمان را تحقق مي‌بخشد. آن‌ها در نظر دارند تا عظيم‌ترين محفل‌ها را در قدس يعني در جوار معبد سليمان به‌وجود آورند تا كعبه‌ي آمال فراماسون‌ها شود. در نوشته‌اي كه از سوي یکی از سران ماسونی آمريكا براي مسئولين مسجدالاقصی فرستاده شده، آمده است:

«معبد سليمان در اصل محفل ماسوني بوده و خود سليمان رئيس آن محفل بوده است. پس از آن مسجدالاقصی جاي معبد سليمان را ‌گرفته است».

به نظر می‌رسد همه‌ي شیاطین عالم برای انهدام مسجدالاقصي عزیز ما لحظه‌شماری می‌کنند! امّا خداوند وعده‌ي یاری به مستضعفان داده و نشانه‌های پیروزی حق از هم‌اکنون هویدا است.

فلسطین به دلیل موقعیت راهبردی همواره محل طمع قدرت‌ها بوده است. قدس، شهری با قدمتی ۴۵۰۰ ساله، از دیرباز محل مناقشه ادیان توحیدی است. پس از دوره‌های گوناگون حاکمیت از جمله یبوسی‌ها، بنی‌اسرائیل، آشوری‌ها، رومی‌ها و ایرانیان، در سال ۱۵ هجری قمری به‌دست مسلمانان فتح شد و دوره‌ای از آبادانی آغاز شد. در ۱۰۹۹ میلادی، صلیبی‌ها قدس را اشغال کرده و دست به قتل عام مسلمانان زدند تا اینکه صلاح‌الدین آن را بازپس گرفت. با سقوط عثمانی در ۱۹۱۷ میلادی، اشغال انگلیس و سپس تشکیل رژیم صهیونیستی، تجاوز به مسجدالاقصی آغاز شد. صهیونیست‌ها و مسیحیان افراطی هدف تخریب مسجدالاقصی و ساخت معبد سوم را دنبال می‌کنند. گروه‌های صهیونیستی و فراماسونی نیز در تلاش برای بازسازی معبد سلیمان و حذف آثار اسلامی‌اند و آن را مقدمه‌ای برای سلطه جهانی خود می‌دانند.